15.02.2023, Ministerstwo Finansów uruchomiło usługę Twój e-PIT w e-Urzędzie Skarbowym. Od ubiegłego roku osoby z niepełnosprawnościami oraz ich opiekunowie mogą odliczyć więcej wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej, np. koszty transportu medycznego oraz zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych. Ulga rehabilitacyjna pozwala odliczyć wiele wydatków osobom z niepełnosprawnościami lub ich opiekunom, im szybciej się wyśle PIT, tym szybciej można dostać zwrot, urzędowo do 45 dni. W związku z wprowadzaniem i modyfikacjami nowego systemu podatkowego trzeba jednak uważać.
Zeznanie wypełnią urzędnicy, ale o ulgi trzeba zatroszczyć się samemu
Od 15.02.23 dostępne jest wstępne rozliczenie podatkowe. Należy zalogować się do e-Urzędu Skarbowego, wybrać usługę „Twój e-PIT” i uzupełnić o przysługujące ulgi czy odliczenia. Na rozliczenie mamy czas do 2 maja br.
Tysiące osób z niepełnosprawnościami nie skorzystają z ulgi przez Polski Ład.
W 2023 r. wydatki z 2022 r. poniesione w ramach ulgi będą mogli odliczyć jednak tylko ci, których roczny dochód przekroczy kwotę 30 tys. zł, z powodu tego ograniczenia ulga może ominąć nawet 600 tys. osób. Dlaczego? Ulgi w podatku dochodowym dotyczą wyłącznie podatników uzyskujących dochody podlegające opodatkowaniu. Jeżeli dochód danej osoby nie przekroczy 30 tys. zł, to w ogóle nie zapłaci ona podatku, a zatem nie otrzyma też zwrotu z tytułu odliczenia wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne. Z danych Ministerstwa Finansów wynika, że takich podatników może być właśnie ponad 600 tys. I choć mają one obowiązek złożenia rocznego PIT, to z ulg podatkowych, w tym rehabilitacyjnej, nie skorzystają.
Każdy, kogo dochód jest wyższy, może sporo wydatków odliczyć od dochodu (w przypadku ryczałtowców — przychodu). Wykazuje się je w PIT-0.
Ulga rehabilitacyjna.
Może z niej skorzystać osoba z niepełnosprawnością posiadająca: orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym; decyzję o rencie z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową lub socjalną.
Do ulgi są również uprawnione dzieci do 16. roku życia mające orzeczenie o niepełnosprawności. W ich przypadku ulgę odliczają ich opiekunowie, zwykle rodzice.
Z ulgi rehabilitacyjnej może bowiem skorzystać podatnik, który ma na utrzymaniu taką osobę. W 2022 r. kwota limitu dochodu osoby z niepełnosprawnością uprawniająca jej opiekuna do korzystania z ulgi rehabilitacyjnej do własnych dochodów wynosi 16 tys. 61 zł 28 gr (w 2022 r. renta socjalna wynosiła 1338,44 zł). Warto wiedzieć, że do dochodów osoby z niepełnosprawnością na potrzeby obliczenia ww. limitu dochodów nie zalicza się: świadczenia uzupełniającego, zasiłku pielęgnacyjnego, tzw. 13. emerytury oraz alimentów na rzecz dzieci.
Należy też pamiętać, że w przypadku ulgi na podopiecznego, dowody poniesienia kosztów mogą dotyczyć opiekuna. Faktury, lepiej je mieć na każdy wydatek, mogą być wystawiane na jego imię i nazwisko. Z tym, że osoba niepełnosprawna musi być dla podatnika korzystającego z ulgi: współmałżonkiem, dzieckiem własnym, przysposobionym, obcym przyjętym na wychowanie, pasierbem, rodzicem, także współmałżonka, rodzeństwem, ojczymem, macocha, zięciem lub synową.
Co można odliczyć?
Uprawnieni podatnicy mogą odliczyć od dochodu (albo przychodu w przypadku ryczałtowców) przed opodatkowaniem wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w danym roku podatkowym. Jest to jednak katalog zamknięty, czyli ustawa o PIT precyzuje, co można dokładnie odliczyć. Ten zamknięty katalog zawiera 17 pozycji, został zwiększony od 2021 r. Zgodnie z ustawą można odliczyć wydatki poniesione na:
- adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
- przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
- pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
- zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w rozporządzeniu ministra zdrowia oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych (te są objęte limitem);
- zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
- odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
- odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;
- opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
- utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
- opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
- opłacenie tłumacza języka migowego;
- kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
- leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);
- odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne: osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego oraz osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu;
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
- odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży.
Ważne limity i dofinansowanie
Jak widać, część wydatków jest limitowana. Jeśli ustawa nie wprowadza limitu, odliczeniu podlega cała wydatkowana kwota, np. nielimitowane są kwoty na wyroby medyczne, np. pompy insulinowe, sensory do monitorowania glikemii, aparaty słuchowe itd., ale na pieluchomajtki jest już limit w wysokości 2280 zł.
Odliczeniu nie podlegają wydatki, które zostały sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo w całości zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Wydatki częściowo sfinansowane też można odliczać, ale odlicza się różnicę między wydatkami faktycznie poniesionymi a kwotą dofinansowaną lub zwróconą.
Ponadto odliczeniu podlegają wydatki, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Jeżeli w danym roku kwota odliczeń przekracza dochód, to nadwyżka nie przechodzi na kolejne lata, nie będzie można jej odliczyć np. za rok.
Odliczenia wydatków za leki
Wydatki na leki są limitowane. Można odliczyć wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki. Z tego powodu warto kumulować zakupy leków, czyli by faktura przekraczała 100 zł. Ważne jest również, że muszą to być leki wydawane na receptę wypisaną przez lekarza specjalistę, które są przyjmowane przez pacjenta na stałe lub okresowo.
